ภาพยนตร์เฉลิมพระเกียรติ K|NG OF K|NG 6

 สวัสดีคร๊าบบบบบบบบบบบบบ

จากฟ้าสู่ดิน 1

จากฟ้าสู่ดิน 2

     เจอกันอีกแล้วนะครับ เบื่อมั๊ยครับ อย่าพึ่งเบื่อครับเพราะผมนำเสนอแต่สิ่งที่น่าสนใจครับ (ไม่น่าสนใจไม่นำมาเสนอหรอกครับ!!!) นี่เป็นเรื่องที่ 6ครับที่ผมได้ชมสำหรับภาพยนตร์สั้นเฉลิมพระเกียรติ เรื่อง “จากฟ้าสู่ดิน” ครับ ทุกครั้งที่คุณกินข้าว คุณเคยรู้มั๊ยครับว่าข้าวแต่ล่ะเม็ดนั้นที่เราทานอยู่นั่นมาจากไหน แล้วรู้มั๊ยครับว่าใครเป็นคนผลิตมันขึ้นมา ถ้าคุณได้ชมภาพยนตร์สั้นเรื่องนี้คุณจะหายสงสับทันทีครับ ข้าวที่เรากินอยู่ทุกวันนี้นะครับมาจากหยาดเหงื่อทุกหยดของ คนที่เราเรียกว่าหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินครับ ถูกต้องแล้วครับ!!! ชาวนาครับ ชาวนาก็เปรียบเสมือนกระดูกสันหลังของชาติครับ ที่เป็นผู้ทำให้ทุกคนได้มีข้าวรับประทานกันเพื่อดำรงชีวิตอยู่ เพราะฉะนั้นอาชีพชาวนา ถือเป็นอาชีพที่ได้รับการยกย่องนะครับ หากใครที่เคยดูหมิ่นดูแคลน อาชีพนี้เปลี่ยนทัศนคติซะใหม่นะครับ หากเราไม่มีชาวนาเราก็คงไม่มีข้าวไว้กิน เรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องที่ทำให้ผมเข้าใจหัวอกคนเป็นชาวนานะครับ ว่าความเดือดร้อนของพวกเค้าเป็นอย่างไร เมื่อไม่มีน้ำก็ปลูกข้าวไม่ได้ พอน้ำท่วมที่นาก็เสียหาย นี่แหละครับคือความลำบากของชาวนา ไม่มีใครรู้่หรอกครับว่าน้ำจะท่วมหรือ น้ำจะแห้งแล้ง เมื่อที่นาเสียหายไม่มีอาชีพทำกิน ก็ต้องระหกระเหินเข้ามาทำงานในเมืองกรุงแต่หารู้ไม่ ในความคิดของผมนั้น ที่ทำงานในเมืองกรุงสำหรับคน ตจว.นั้น ก็เหมือนนรกดีๆนี่เอง เพราะถึงแม้จะทำงานหนักแต่ะก็ถูกนายจ้างโกงค่าแรง มีปากก็เหมือนไม่มีพูดไม่ได้พอพูดก็จะไล่ออก ผมก็ไม่เข้าใจว่าทำไมคนในเมืองบางคนต้องคิดว่าคน ตจว. เป็นเหมือนคนไม่รู้เรื่อง รู้ราว ชอบเอารัดเอาเปรียบอยู่เรื่อย  แต่ชาวนาก็ยังมีในหลวงเป็นที่พึ่งอยู่เสมอ พระองค์ได้ทรงทำพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญทุกปีในวันพืชมงคล เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจให้พี่น้องชาวนาทุกคนยิ้มสู้ ที่จะทำนาเพื่อให้ทุกคนในประเทศได้มีข้าวกิน หากวันนี้ใครที่กินข้าวไม่หมดเหลือทิ้งเหลือขว้าง ให้สำนึกในบุญคุณของชาวนาที่พวกเขาได้ทำนาเพื่อให้เราทุกคนมีเข้ากิน สงสารชาวนาเถอะครับ กินข้าวทุกเม็ดให้หมดให้สมกับที่ชาวนาได้ทุ่มเทหยาดเหงื่อแรงกายเพื่อการทำนาครับบ ผมก็ขอจากเพียงเท่านี้นะครับ เจอกันใหม่ในเรื่องสุดท้ายยยยยยยยยยยยย